“A New Orleans’ blues king: I’ve been dead so many times…”

Een King uit McComb (MS) die geen koning is, of misschien juist wel? Little Freddie King (geboren Fred Eugene Martin) aka Dr. Bones -op zijn veertiende verhuisde hij naar New Orleans (LA)- was al gekroond op de hoesfoto van zijn 2008-album ‘Messin’ Around Tha House’, waarmee hij met een scheef gezakte overmaatse kroon op het hoofd en magere glimlach, veel duidelijk maakte. Hij trad op in juke-joints met zijn vrienden Babe Stovall, Slim Harpo en Champion Jack Dupree, waarbij hij zowel akoestische als elektrische gitaar speelde. De voorbije 82 jaar overleefde hij drie schietincidenten, steekpartijen, een bijna fataal fietsongeval waarbij hij zijn wervel kwetste, een maagzweer, een accidentele elektrocutie, orkaan Katrina, die in 2005 over New Orleans trok en, recent de pandemie… De rest van zijn ongelofelijke levensverhaal “De Koning overleefde opnieuw” (dat je absoluut moet lezen) verscheen eind vorig jaar, toen Freddie 81 werd, (in de vorm van een interview) in de Amerikaanse editie van The Guardian. Een must! King is medeoprichter van het New Orleans Jazz & Heritage Festival en speelt al 42 jaar op het festival. Hij is lid van de Louisiana Music Hall of Fame en werd drie keer verkozen tot Blues Performer of the Year in New Orleans. Hij werd geëerd met een Mississippi Blues Trail marker in McComb. King verscheen in de documentaire “I’m the Blues” uit 2015.

King -één van de laatste in zijn soort- is een blues muzikant met verre roots in country, hij leerde gitaar spelen van zijn vader en zocht zijn weg in nachtclubs in het achterland, met het spelen van een muzikale subcultuur van downhome Mississippi blues. In zijn zang hoor je de beproevingen van het leven, muziek is het medicijn dat hem levend houdt.

LFKing nam in 1969 zijn eerste album op in NO met Harmonica Williams. Zijn volgende album ‘Swamp Boogie’ verscheen pas in 1996, 27 jaar later. ‘King's Sing Sang Sung (2000) werd live opgenomen in het Dream Palace in Faubourg Marigny. Met ‘Blues Medicine’ is LFKing al aan zijn volgende (de zoveelste) release toe. De albumhoes toont hem in zijn natuurlijke habitat, buiten BJ's Lounge in de Bywater-buurt van New Orleans, stiekem glimlachend en klaar om er in te vliegen. De New Orleans-legende nam het album op met zijn oude begeleidingsband (met Wade Wright op drums, Bobby Lewis Di Tullio op mondharmonica, bassist Robert Snow Sr., slidegitarist Vasti Jackson, organist Ricky Stelma & saxofonist Dominick Grillo). Hij werkte verder samen met co-producer en drummer/manager "Wacko" Wade Wright om 's avonds laat medicinale geluiden te serveren die zich meten met de beste in het genre.  

Op de opener “Crazy Woman” zet King zich, zonder enig schroom en in al zijn eenvoud, al te kijk terwijl Ricky Stelma rustig op zijn piano tokkelt, Robert Louis Di Tullio Jr. in de achtergrond op zijn mondharmonica's blaast en hij zelf moe en geleefd klinkt, terwijl hij als een versleten troubadour over een andere vrouw zingt, die hem heeft verlaten. Met “Fatherless” vervolgt de band met wat sobere akoestische resonator-gitaar (Vasti Jackson) zijn weg, wat de blues legende hoorbaar emotioneel maakt. Op “Dust on the Bible” moet je klaar staan om de gospel mee te zingen, “We Are Through” drijft dan op funky drums en aanstekelige riffs en op de rustige shuffle “Canal St. Corner Bar” of de slow blues “Two Timer” lijkt het, of LFKing het best zichzelf kan vinden. Merk daarna op hoe Di Tullio’s mondharmonica en Stelma’s piano schitteren op het levendige "Don't Worry About Me", terwijl op de instrumental “Coke No Ice” iedereen bevangen wordt door een rokerige groove, met fameus gitaarwerk en een niet aflatende piano. De meningen zullen zeker uiteenlopend zijn over “Caress My Baby”, de Jimmy Reed-cover, voordat het album wordt afgesloten met een andere geslaagde rockende instrumental, “Two Wheel Cadillac”.

“'Blues Medicine' puts Little Freddie King, one of the last bluesmen of his generation, back on his throne…” (ESC, for Rootstime - BE)

Eric Schuurmans

BLUES MEDICINE’: tracklist: 01. Crazy Woman – 02. Fatherless – 03. Dust on the Bible – 04. We Are Through – 05. Canal St. Corner Bar – 06. Two Timer – 07. Don’t Worry About Me – 08. Coke No Ice – 09. Caress My Baby [Jimmy Reed] – 10 . Two Wheel Cadillac | Music/Lyrics by: Little Freddie King, arrangements (3,9) w/T. Wade Wright, or as [noted] | Produced by: "Wacko" Wade Wright | Credits: Little Freddie King: vocs, e guitar, bass / "Wacko" Wade Wright: drums, tambourine / Robert Louis Di Tullio Jr.: harmonica / Robert J. Snow, Sr.: e bass & Special Guests: Vasti Jackson: slide guitar / Ricky Stelma: organ, piano / Dominick Grillo: tenor sax

Discography LITTLE FREDDIE KING: Blues Medicine [2022] | Jaw Jackin’ Blues [2020] | Queen & Slim: The Soundtrack (soundtrack Melina Matsoukas' film) [2019] | Absolutely the Best [2019] | Fried Rice & Chicken [2018] | Messin’ Around tha Living Room [2015] | Chasing da Blues [2012] | Back in Vinyl (LP) [2011] | Jazzfest Live [2011] | Gotta Walk with Da King [2010] | Messin’ Around da House [2008] | The Mighty Flood, w/Alabama Slim [2007] | You Don’t Know What I Know [2005] | FQF Live [2003] | King’s Sing Sang Sung (live) [2000] | Swamp Boogie [1996] | Harmonica Williams & Little Freddie King [1969] |